wegetować

wegetować
wegetować {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, wegetowaćtuję, wegetowaćtuje {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wieść życie ograniczone do procesów fizjologicznych w organizmie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Podczas zimy niedźwiedzie wegetują. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'istnieć, bytować zaspokajając niezbędne do życia potrzeby, bez perspektywy zmiany na przyszłość': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wegetować na prowincji, na nędznej posadzie. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o roślinach: rosnąć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Rośliny wegetują przez dłuższą część roku. <łac.> {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • wegetować — ndk IV, wegetowaćtuję, wegetowaćtujesz, wegetowaćtuj, wegetowaćował 1. «istnieć fizjologicznie, pędzić życie ograniczone do fizjologicznych procesów w organizmie; bytować, egzystować zaspokajając niezbędne do życia potrzeby, nie mając widoków na… …   Słownik języka polskiego

  • rosnąć — rzad. róść ndk Vc, rosnąćnę, rośniesz, rośnij, rósł, rosła, rośli 1. «o żywych organizmach: rozwijać się do momentu osiągnięcia dojrzałości; wzrastać» Dziecko rośnie. Drzewa, kwiaty rosną. Rośnij kwiecie wysoko. (Mickiewicz) ◊ Rosnąć jak na… …   Słownik języka polskiego

  • wegetowanie — n I rzecz. od wegetować …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”